Joseph Caryl urodził się w Londynie w 1602r.w rodzinie arystokratycznej.
Kształcił się w Exeter College w Oksfordzie,gdzie wyróżniał się w dyskusjach.
W 1625r.uzyskał bakalaureat nauk Humanistycznych,a w 1627r.Magisterium(Master od Arts). Początkowo służył jako wikary Battersea w hrabstwie Surrey.
W latach 1632-1647 służył jako kaznodzieja -wykladowca na stanowisku ufundowanym przez towarzystwo prawnicze Lincoln’s Inn w Londynie. Wybrano go ponieważ był „dotknięty purytanizmem” i cieszył się „sympatią i poklaskiem”.
W latach 40-tych XVII wieku Caryl czternastokrotnie wygłaszał kazania przed Długim Parlamentem Tylko Stephen Marshall wygłaszał kazania przed parlamentem częściej.W kwietniu 1642r. Parlament powołał do życia zgromadzenie teologów,które miało obradować nad rozwiązaniem kwestii dotyczących wiary,ustroju i liturgii Kościoła narodowego.Independenci wahali się,obawiając się, że uczestnictwo w tym zgromadzeniu spowoduje związanie ich sumień powziętymi na nim postanowieniami.
Thomas Goodwin oraz Joseph Caryl wykorzystywali nawet kazalnicę w Parlamencie do wygłaszania kazań przeciwko przyjęciu ustroju Kościoła,który byłby zagrożeniem dla ich przekonań w zakresie prawdziwego kultu oraz służby Bożej.
Caryl został wybrany do udziału w obradach Westminsterskiego Zgromadzenia Teologów,gdzie dał się poznać jako gorliwy zwolennik „Uroczystej ligi i przymierza”, umiarkowany Independent, a także obrońca poglądu, że do Kościoła należy wprowadzić dodatkowo urząd nauczyciela („doktora”), mający istnieć równolegle do urzędu pastora.
Był on jedynym Independentem wyznaczonym przez Parlament do pracy w komisji mającej na celu ograniczenie popularyzacji antynomizmu.
Caryl stał się jednym z egzaminatorów odpowiedzialnych za zatwierdzanie duchownych na wakujące w kościołach urzędy. Był także redaktorem odpowiedzialnym za dopuszczanie materiałów teologicznych do wydruku.
W 1645 Caryl objął po Corneliusie Burgessie posadę duchownego w kościele Świętego Magnusa Męczennika, niedaleko Mostu Londyńskiego.
Pełnił tę służbę przez siedemnaście lat. W międzyczasie zrealizował także imponującą ilość innych zadań. W 1658r. opublikował gramatykę języka greckiego,a trzy lata później leksykon angielsko- grecki, którego był głównym autorem.
Od 1649 -1660r. Był jednym z lektorów w opactwie Westminsterskim. Wykonywał różne funkcje w służbie Parlamentu i zaprzyjaźnił się z Oliverem Cromwellem.
Po restauracji Monarchii w 1662r. Caryl został usunięty ze swego beneficjum za nonkonformizm.
Caryl zmarł 25 grudnia 1673 roku doświadczając pokoju i pełni zapewnienia wiary. Na krótko przed śmiercią poprosił ,aby pozostawiono go samego.
Pogrzebany został w College Hill. Jego następcami w zborze, który po jego śmierci połączył się, że zborem Johna Owena przy Leadenhall Street byli David Clarkson oraz Isaac Watts. Henry Dorney, autor „Divine Contemplations”[Rozważań o Bogu], wyraził się o Carylu następująco: „Żył tak, jak nauczał z kazalnicy”.
Źródło: „Purytanie-Biografia i dzieła”. Joel R.Beeke, Randall J.Pederson