Ewangelia Marka
14:41 I przyszedł po raz trzeci, i powiedział im: Śpijcie dalej i odpoczywajcie! Dosyć! Nadeszła godzina, oto Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.
14:42 Wstańcie, chodźmy! Oto zbliża się ten, który mnie wydaje.
14:43 I zaraz, gdy on jeszcze mówił, nadszedł Judasz, jeden z dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami od naczelnych kapłanów, uczonych w Piśmie i starszych.
14:44 A ten, który go zdradził, ustalił z nimi znak, mówiąc: Ten, którego pocałuję, to on, schwytajcie go i prowadźcie ostrożnie.
14:45 Gdy tylko przyszedł, natychmiast zbliżył się do niego i powiedział: Mistrzu, Mistrzu! I pocałował go.
14:46 Wtedy tamci rzucili się na niego i schwytali go.
14:47 A jeden z tych, którzy tam stali, dobył miecz, uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu ucho.
14:48 Jezus zaś powiedział do nich: Wyszliście jak na bandytę z mieczami i kijami, aby mnie schwytać.
14:49Codziennie bywałem u was w świątyni, nauczając, a nie schwytaliście mnie. Ale Pisma muszą się wypełnić.
Pisma muszą się wypełnić
Scena wydania Jezusa przez Judasza – jednego z dwunastu, który był z Panem od początku, nasuwa pytanie. Czy to wszystko musiało się wydarzyć? Czy Judasz musiał wydać Jezusa Arcykapłanom. Czy Jezus musiał umrzeć na krzyżu po okrutnej kaźni? Odpowiedź jest w słowach: Pisma muszą się wypełnić. Wypełni się każde słowo zawarte w Biblii, ponieważ jest prawdą. Wielu stwierdzi , że bez Judasza zbawienie nie doszłoby do skutku. Inni, że Judasz nie miał innego wyjścia – musiał wydać Jezusa. Pytania o Boże postawienia, działanie opatrzności w życiu człowieka oraz odpowiedzialność człowieka przed Bogiem była i jest kwestią dyskusji wśród chrześcijan od wieków. Wielu ma problem z połączeniem Bożej Suwerenności, Świętości i Sprawiedliwości z obecnością zła i grzechu na Świecie. Dla człowieka upadła natura jest przyczyną życia w nieustannym grzechu. Oddzielenie ludzkości od Boga jest faktem, z którym nie może się pogodzić, nawet dziś, wielu chrześcijan. Pismo mówi jasno -zanim otrzymamy łaskę w Chrystusie jesteśmy martwi w swoich grzechach (Ef 2,1-5 , Kol 2,13) . Jesteśmy buntownikami, którzy nienawidzą Boga- sami z siebie nic nie możemy. Nie potrzeba ingerencji Boga w życie upadłego człowieka aby ten grzeszył ale ingerencja Boża jest niezbędna aby martwego i upadłego człowieka wskrzesić – narodzić na nowo (J 3, 5-8). W sytuacji wydania Jezusa widzimy jak święty i wspaniały Boży Plan zbawienia wypełnia się także przez grzeszne działania ludzi i właśnie za te grzeszne działania zostaną oni sprawiedliwe osądzeni, ponieważ żaden grzech nie pochodzi od Boga ani Bóg nie jest źródłem grzechu. Judasz ulegając podszeptom Szatana wypełnia swoje własne grzeszne plany, robi to sam z siebie (J13,2, Mt 26,14-16; 22-25). Jednocześnie wypełnia wszystko co zostało postanowione. W tym wszystkim co się dzieje nie ma odrobiny przypadku. Wszystko dzieje się zgodnie z przedwieczną wolą Boga i realizuje Jego zamysł, który prowadzi do ukazania Jego mądrości i chwały.
Londyńskie Wyznanie Wiary 1689 -W wieczności Bóg zarządził wszystko, cokolwiek zdarzy się w czasie i uczynił to niezależnie i nieodmiennie, kierując się jedynie swoją własną mądrą i świętą wolą. Jednak czyniąc to, nie stał się w żadnym sensie źródłem grzechu, ani nie ma współudziału w odpowiedzialności za grzech wraz z grzesznikami. Wskutek swego ustanowienia nie pogwałcił woli żadnego stworzenia, które uczynił; ani też nie usunął swobodnego działania wtórnych przyczyn, lecz raczej je ustanowił. W tych wszystkich sprawach przejawia się Jego Boża mądrość, jak również okazuje się Jego Boża moc i wierność w realizacji tego, co zamierzył.
Dzieje apostolskie
1:15W tych dniach Piotr stanął pośród uczniów (a było zgromadzonych około stu dwudziestu osób) i powiedział:
1:16Mężowie bracia, musiało się wypełnić słowo Pisma, w którym Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu, który był przewodnikiem tych, którzy schwytali Jezusa.
1:17Zaliczał się on bowiem do nas i miał udział w tym posługiwaniu.
1:18On nabył pole za zapłatę za nieprawość i spadłszy głową w dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności.
1:19Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano to pole w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi.
1:20Jest bowiem napisane w Księdze Psalmów: Niech jego dom będzie pusty, niech nikt w nim nie mieszka; oraz: Jego biskupstwo niech przejmie inny.
1:20Jest bowiem napisane w Księdze Psalmów: Niech jego dom będzie pusty, niech nikt w nim nie mieszka; oraz: Jego biskupstwo niech przejmie inny.
Bądź wola Twoja
To, że Pismo wypełnia się z ogromną dokładnością, wspaniale ukazuje, iż Bóg ma nad wszystkim kontrole. Jest stały w swoich zamiarach, a o wszystkim postanowił przed założeniem Świata oraz konsekwentnie niezmiennie Jego wola się wypełnia. Nie ma na świecie chociażby atomu, nad którym Bóg nie miałby władzy. Każda najmniejsza nawet sprawa znajduje się pod Bożą kontrolą i jest w Bożych rękach. Dla wybranych jest to ogromne posilenie i pocieszenie. Bóg nam wszystko objawił w Swoim Słowie i nie dotknął nas cierpienia lub próby, które znajdują się poza Bożą kontrolą. Jego postanowienie wypełnia się od założenia świata. Nie jest to jedynie wypadkowa czy założenie pewnych zdarzeń, które przy odpowiednim układzie wcale się nie muszą się wydarzyć lub się wydarzą. Bóg jest niezmienny – tak i niezmienne są Jego zarządzenia. Boże postawienie daje nam ogromną pewność, iż to co Bóg zapowiedział wypełni się w swoim czasie. Dokładnie znamy także cel naszej wędrówki oraz ostateczny wynik Bożych postanowień. Mówi o tym nie tylko Objawienie Jana ale także Listy Apostolskie. Nauka reformowana z ogromną dokładnością i naciskiem wykłada Bożą naturę, której cechy uznają wszyscy chrześcijanie: suwerenność, niezmienność, sprawiedliwość, świętość, wszechwładność, mądrość, dobro. Jednak większość chrześcijan unika jasnego wyrażania konsekwencji tych Bożych atrybutów dla rozumienia Ewangelii i dzieła Chrystusa. Konsekwencji jakie niosą za sobą te Boże cechy dla wszystkich ludzi. Wspaniale o tym naucza teologia reformowana będąca esencją biblijnej wykładni.
Londyńskie Wyznanie Wiary 1689 Boże postanowienie nie jest oparte na Jego uprzedniej wiedzy, że w pewnych okolicznościach nastąpią pewne wydarzenia, lecz jest niezależne od wszelkiej uprzedniej wiedzy.
Ewangelia Mateusza
27:4Mówiąc: Zgrzeszyłem, wydając krew niewinną. A oni powiedzieli: Cóż nam do tego? To twoja sprawa.
27:5Wtedy rzucił te srebrniki w świątyni i oddalił się, a potem poszedł i powiesił się.
27:6A naczelni kapłani wzięli srebrniki i mówili: Nie wolno ich kłaść do skarbca świątynnego, gdyż jest to zapłata za krew.
27:7I naradziwszy się, kupili za nie pole garncarza, aby grzebać na nim cudzoziemców.
27:8Dlatego to pole aż do dziś nazywa się Polem Krwi.
27:9Wtedy się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Jeremiasza: I wzięli trzydzieści srebrników, zapłatę za oszacowanego, którego oszacowali synowie Izraela;
27:10I dali je za pole garncarza, jak mi nakazał Pan.
Sprawiedliwy wyrok
Judasz zdaje sobie sprawę ze swojego grzechu, nawet go żałuje. Jednak nie znajduje łaski w oczach Pana – jego grzechy są jawne i policzone. Sam dla siebie nie widzi już przebaczenia, chociaż ze łzami w oczach go szuka, co popycha go do kolejnego grzechu – samobójstwa. Postępowanie Judasza, jego życie przy Panu ukazuje brak prawdziwej wiary, czego efektem jest zatracenie(J6,64 ; J12,6). Inaczej sytuacja ma się z Piotrem, który mimo, iż wypiera się Pana – to sam Jezus wstawia się za nim do Ojca. Można zadać sobie pytanie- czy ktokolwiek otrzymuje od Boga niesprawiedliwość? Boża sprawiedliwość nie zostawi grzechu bez odpowiedniej kary, dlatego nie byłoby nic niesprawiedliwego w tym, jeśliby Pan skazał cały świat na potępienie. Dobitnie pokazuje to historia Noego i potopu gdy ocalała tylko jedna rodzina, która znalazła łaskę w oczach Boga. W swojej mądrości i miłości Bóg dokonał wyboru konkretnych ludzi do zbawienia przed założeniem Świata. Syn Boży przyjął na siebie karę jaka należała się wybranym grzesznikom by zaspokoić Bożą sprawiedliwość i świętość. Co więcej Bóg przypisał im Chrystusową sprawiedliwość aby byli nie tylko usprawiedliwieni ale i sprawiedliwi w Jego oczach. Podsumowując od Boga nikt nie otrzymuje niesprawiedliwości – otrzymujemy należną sprawiedliwość lub niezasłużoną łaskę.
Londyńskie Wyznanie Wiary 1689 Przez swoje postanowienie i dla okazania chwały Bóg przeznaczył (uprzednio ustanowił) pewnych ludzi i aniołów do wiecznego życia przez Chrystusa, objawiając w ten sposób swoją łaskę. Inni, których pozostawił na zatracenie w grzechach, okazują postrach Jego sądu.
Zanim świat został stworzony, Boży nieodmienny zamiar, który powstał w tajemnicy Jego mądrości i według upodobania Jego woli, sprawił, że Bóg wybrał (powołał) w Chrystusie pewną część ludzkości do wiecznej chwały. Jedynie z Jego wolnej łaski i miłości przeznaczył tych wybranych ludzi do życia, chociaż nie było w nich niczego, co mogło spowodować, aby ich wybrał.
Ewangelia Łukasza
22:31I powiedział Pan: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił, żeby was przesiać jak pszenicę.
22:32Lecz ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty zaś, gdy się nawrócisz, utwierdzaj swoich braci.
22:33A on mu powiedział: Panie, z tobą gotów jestem iść i do więzienia, i na śmierć.
22:34On rzekł: Mówię ci, Piotrze, nim zapieje dziś kogut, trzy razy się wyprzesz, że mnie znasz.
Niezasłużona łaska
Piotr wybawiony jest tak samo jak inni wybrani – łaską przez wiarę, która jest Bożym darem. Tak jak Judasz jest uczniem Pana, idzie za Nim od początku, ogląda to samo i grzeszy przeciw Panu wypierając się. Różnica między Piotrem a Judaszem jest jednak ogromna- Piotr odnalazł łaskę w oczach Pana. Odnajduje łaskę, na którą nie zasłużył żadnym ze swoich czynów. Piotr, Jan, Jakub, Maria matka Jezusa jak wszyscy grzeszni ludzie potrzebują Odkupiciela i nie są w stanie sami siebie zbawić ani złożyć okupu odpowiedniego za grzech. Robi to sam Bóg w Jezusie i On jest gwarantem naszych obietnic. Po śmierci Jezusa a przed dniem Pięćdziesiątnicy widzimy Piotra i Apostołów ukrytych przed Żydami i przestraszonych, aby w momencie zesłania Ducha Świętego mogli stać się odważnymi głosicielami Ewangelii- świadkami Boga. Ten sam Duch Boży pracuje w nas, uzdatniając to wszelkich dobrych czynów i kierując nasze zamysły ku Bogu, oświecając nasz umysł prawdą zawartą w Słowie.(1Tes1,5 ; 1 Kor 6,9-11) Uświęcenie przez pracę Ducha Świętego jest nieodłącznym elementem prawdziwego odrodzenia. Chociaż u każdego chrześcijanina przebiega w innym tempie, zawsze opiera się na krzyżowaniu pożądliwości i grzechu, wzrastaniu w prawdzie zawartej w Słowie Bożym i umiłowaniu Ewangelii Jezusa Chrystusa.
Londyńskie Wyznanie Wiary 1689 Bóg nie tylko wyznaczył do chwały zgodnie z odwiecznym i niezależnym postanowieniem swojej woli, lecz również uprzednio przeznaczył środki do spełnienia tego zamiaru. Skoro Jego wybrani są dziećmi Adama i z tego powodu należą do zepsutej przez upadek Adama w grzech ludzkości, Bóg zechciał, żeby zostali odkupieni przez Chrystusa i rzeczywiście powołani do wiary w Chrystusie. Dalej, przez pracę Ducha Świętego, we właściwym czasie zostają usprawiedliwieni, usynowieni, uświęceni i „strzeżeni mocą Bożą przez wiarę ku zbawieniu”. Nikt oprócz wybranych nie może stać się uczestnikiem tych wielkich dobrodziejstw
Przemysław Mac