Przez wiarę
Księga Rodzaju
4:1 Potem Adam obcował ze swoją żoną Ewą, a ta poczęła i urodziła Kaina. I powiedziała: Otrzymałam mężczyznę od PANA.
4:2 I urodziła jeszcze jego brata Abla. Abel był pasterzem owiec, a Kain był rolnikiem.
4:3 Z biegiem czasu zdarzyło się, że Kain przyniósł PANU ofiarę z plonów ziemi.
4:4 Także Abel przyniósł z pierworodnych swej trzody i z ich tłuszczu. A PAN wejrzał na Abla i jego ofiarę.
4:5 Lecz na Kaina i jego ofiarę nie wejrzał. Kain rozgniewał się bardzo i spochmurniała jego twarz.
4:6 Wtedy PAN zapytał Kaina: Dlaczego się rozgniewałeś? Czemu spochmurniała twoja twarz?
4:7 Jeśli będziesz dobrze czynił, czy nie zostaniesz wywyższony? A jeśli nie będziesz dobrze czynił, grzech leży u drzwi; a do ciebie będzie jego pragnienie, a ty będziesz nad nim panować.
4:8 I Kain rozmawiał ze swoim bratem Ablem. A gdy byli na polu, Kain powstał przeciwko swemu bratu Ablowi i zabił go.
Uwielbienie jest po to, aby człowiek mógł oddać Bogu cześć, chwałę, okazać oddanie. Na samym początku Starego Testamentu, po odstępstwie Adama i Ewy poznajemy historie ich synów – Kaina i Abla. Kain jest rolnikiem, zaś Abel pasterzem i co najważniejsze obaj znają Boga. Poznajemy ich w sytuacji uwielbienia Pana, gdy każdy z nich przynosi owoce swojej pracy jako ofiary. Jednak Bóg przyjmuje ofiarę Abla, na ofiarę Kaina nie chce patrzeć. Czytając możemy mieć wrażenie, że jest jakaś różnica materialna w ofierze przyniesionej przez braci. Oczywiście znajdziemy wytłumaczenia, że Abel złożył ofiarę krwi a Kain nie, dlatego to właśnie ofiara Abla została przyjęta i Jego uwielbienie spodobało się Bogu. Gdy popatrzymy na ofiary składane w Starym Przymierzu przez Izraela znajdziemy tam zarówno ofiary z plonów ziemii, pokarmów jak i ofiary ze zwierząt. W czym więc tkwi sedno uwielbienia, które podoba się Bogu? Problem nie tkwi w samej ofierze lub materialnym rodzaju. Światło na ten fragment rzuca autor Listu do Hebrajczyków:
List do Hebrajczyków
11:4 Przez wiarę Abel złożył Bogu ofiarę lepszą niż Kain, dzięki czemu otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, bo Bóg zaświadczył o jego darach. Przez nią też, choć umarł, jeszcze mówi.
Prawdziwa, szczera wiara jest podstawą uwielbienia, które podoba się Bogu. Bez przemienionego serca, pełnego wiary w Boga nie można Go wielbić w sposób jaki tego oczekuje. Abla ofiara została przyjęta z powodu wiary. Teraz tekst Księgi Rodzaju staje się jaśniejszy, gdyż to co widzimy w zachowaniu Kaina po nieprzyjęciu jego ofiary przez Pana, to owoc braku wiary i upadłej natury. Owoc, przed którym ostrzega Kaina sam Bóg. Kain popada w ten sam błąd co Izraelici uznając, że ofiara przyniesiona przez niego wystarczy sama w sobie, aby zadowolić Boga. Nie ma jednak wiary, przez którą może ją złożyć a chwile potem ukazuje swoją prawdziwą nienawiść do Boga wyrażoną w nienawiści do swojego brata potwierdzając to co do nas pisze Jan.
1 List Jana
3:15 Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest mordercą, a wiecie, że żaden morderca nie ma życia wiecznego zostającego w sobie.
Coś więcej
Księga Powtórzonego Prawa
6:4 Słuchaj, Izraelu! PAN, nasz Bóg, PAN jest jeden.
6:5 Będziesz miłował PANA, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i z całej swej siły;
Czy jesteśmy w stanie miłować Boga ze wszystkich swoich sił i całą duszą, całym umysłem? Z trudem przychodzi wyobrażenie sobie takiego uwielbienia, ale Bóg właśnie takiego uwielbienia oczekuje. Nie chce abyśmy wielbili Go od czasu do czasu, lub jedynie podczas niedzielnych nabożeństw. Bóg będący ponad wszystkim oczekuje od swojego stworzenia całkowitego oddania i nie zadowoli się powierzchownym, chwilowym uwielbieniem. W centrum oddawania czci zawsze stoi Bóg, to do niego mamy kierować nasze modlitwy, tylko Jemu należy się chwała za wszystko. W dzisiejszym humanistycznym chrześcijaństwie centralne miejsce zajął człowiek ze swoim życiem, człowiek, który nie potrzebuje odwracać się od swojego grzechu ku Świętemu Bogu. U fundamentów chrześcijaństwa leży poznanie Boga taki jaki On jest, a te prawdy bardzo mocno wpływają na to jak postrzegamy siebie. Jednak, aby miłować Boga trzeba Go znać takim jaki On jest: suwerenny, sprawiedliwy, wszechmocny, wszechwiedzący, odwieczny, dobry, łaskawy. Dopiero zrozumienie tego jaki jest Bóg, w oparciu o Pismo, daje nam możliwość uwielbiania pełnego i świadomego. Uwielbienia Boga a nie wytwory własnych pragnień i emocji.
List do Rzymian
12:1 Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba.
12:2 A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga.
Paweł prosi wierzących w Rzymie, aby ich ciała, które niegdyś służyły grzechowi i światu stały się ofiarą składaną Bogu. Co dokładnie przez to rozumie? Rozumie uwielbienie jako oddzielanie się od grzechu oraz rozumną służbę braciom i siostrom. Odnowiony umysł nakierowany na posłuszeństwo Bogu nie zaś pożądliwościom tego świata, które zaślepiają umysł. Mając Ducha Bożego dzisiaj rozeznajemy wolę Bożą przez Pismo Święte. Taki rodzaj odnowienia umysłu i rozumnej służby jest poza możliwością człowieka dopóki nie narodzi się na nowo z Ducha Świętego. Umartwianie grzechu i chwała oddawana Panu przez nas, to owoc Ducha Bożego w nas.
W szczerości i prawdzie
Księga Jozuego
24:14 Teraz więc bójcie się PANA i służcie mu w szczerości i prawdzie. Usuńcie bogów, którym służyli wasi ojcowie za rzeką i w Egipcie, a służcie PANU.
24:15 A jeśli wam się zdaje, że źle jest służyć PANU, wybierzcie sobie dziś, komu będziecie służyć: czy bogom, którym służyli wasi ojcowie po drugiej stronie rzeki, czy bogom Amorytów, w których ziemi mieszkacie. Lecz ja i mój dom będziemy służyli PANU.
Bóg wypełnia obietnicę daną Abrahamowi i wprowadza lud Izraela do Ziemii Obiecanej. Nie robi tego Mojżesz, który prowadzi lud przez 40 lat na pustyni. Oglądając odstępstwo i niewiarę Izraela, w pewnym momencie sam grzeszy przeciwko Panu. Po Mojżeszu ludowi przewodził Jozue. Chwilę wcześniej przywódca przypomina ludowi wszystkie cuda, które uczynił Bóg przez te lata prowadząc Izraela, wszystkie łaski i obietnice jakie wypełnił. Podsumowując nakazuje Izraelowi dokonać wyboru. W słowach Jozuego służba Bogu Jahwe nacechowana ma być szczerością i prawdą. Jest to niesamowity kontrast tego jak służy się fałszywym bogom. Szczerość i prawda ma dotyczyć nie tylko samego Boga ale też tego jaki jest człowiek w tej służbie. Służba w szczerości i prawdzie to wypełnianie, słuchanie głosu Pana. Nie czczenie Go według własnych upodobań i tradycji.
Ewangelia Jana
4:22 Wy czcicie to, czego nie znacie, a my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów.
4:23 Ale nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec szuka takich, którzy będą go czcić.
4:24 Bóg jest duchem, więc ci, którzy go czczą, powinni go czcić w duchu i w prawdzie.
Podczas rozmowy z samarytanką Jezus wyjawia prawdę o tym, jakich czcicieli Ojciec szuka od zawsze. Jedni przywiązują uwielbienie do określonego miejsca jak Jerozolima czy Góra Gerazim, inni do określonych rytuałów i posiłków czy tradycji. Ojciec szuka tych, którzy wielbią Go w Duchu i prawdzie. Prawdę przynosi i objawia Mesjasz, Syn Boży Jezus Chrystus. On także posyła do nas Ducha, przez którego mamy przystęp do Boga i jesteśmy zapieczętowani na życie wieczne. Duch Święty poucza każdego wierzącego o prawdzie. Duch, szczerość i prawda nie pozwalają na wychwalanie fałszywych bożków, nie pozwalają na wynoszenie na piedestał wiary tego co stworzył człowiek. Oddawanie Bogu czci w prawdzie eliminuje grzech i kłamstwo, którego Bóg nienawidzi. W pierwszych dwóch przykazaniach Dekalogu odnosi się do formy uwielbienia zgodnej z Duchem i Prawdą:
Księga Wyjścia
20:3 Nie będziesz miał innych bogów przede mną.
20:4 Nie będziesz czynił sobie żadnego rzeźbionego posągu ani żadnej podobizny czegokolwiek, co jest w górze na niebie, co jest nisko na ziemi ani co jest w wodach pod ziemią.
20:5 Nie będziesz oddawał im pokłonu ani nie będziesz im służył, bo ja jestem PAN, twój Bóg, Bóg zazdrosny, nawiedzający nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą;
20:6 A okazujący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mnie miłują i strzegą moich przykazań.
Bóg jasno wykłada prawdę o tym jaka forma uwielbienia jest niezgodna z Duchem i prawdą. Jednocześnie cielesna forma uwielbienia idoli jest dominująca wśród pogan. W cielesnym uwielbieniu, tworzy się obrazy Boga na podobieństwo człowieka, całkowicie odwracając Boży zamysł. Poganie tworzą obrazy Boga nie zdając sobie sprawy z tego, że nie są w stanie oddać niczego z boskości za pomocą własnych dzieł. Czyż drewniana figurka ma coś w sobie z wieczności, nieśmiertelności, życia, wszechwiedzy, łaski, sprawiedliwości? Nie, jest martwa i taka pozostanie do czasu, aż zniszczeje. Takie formy uwielbienia są dla Boga obrzydliwością i wskazują na upadłą naturę człowieka, który bardziej wielbi stworzenie niż Stwórce.