Tak długo jak żyjemy, tak wiemy i zdajemy sobie sprawę, że życie nie jest sprawiedliwe. Mamy chwilę słabości i załamania w momencie ciężkich prób jakie na nas spadają. Czasami sobie z nimi radzimy lepiej, czasami gorzej. Jednak pod wpływem emocji nie raz krzyczeliśmy: To nie fer!
Mówimy, że sprawiedliwości na tym świecie nie ma, że sprawiedliwość jest jedynie w niebie, że sprawiedliwy jest jedynie Bóg. Ale co tak naprawdę mamy na myśli? Co dla nas oznacza sprawiedliwość? Czy jest to dla nas wyrównanie szans z tymi, którzy się mają za lepszych od nas? Czy może jest to zemsta za krzywdy, jakie doznaliśmy? Sprawiedliwość ma wiele znaczeń.
Ale czy Bóg jest sprawiedliwy? Każdy chrześcijanin odpowie tak. Ale czy Bóg był sprawiedliwy, w momencie wyboru Narodu Wybranego na Swój lud? Powiemy że tak, ponieważ miał do tego prawo, jako Stworzyciel świata i wszystkiego co go napełnia.
Ale czy Bóg jest sprawiedliwy, w momencie wyboru ludzi do zbawienia? W dalszym ciągu potrafimy powiedzieć tak, ale już nie z takim przekonaniem jak wcześniej…
Ale czy Bóg jest sprawiedliwy, w momencie wyboru jednych do zbawienia, którym okazał łaskę, a innych do potępienia, którym już łaski nie okazał? Powiemy że nie, że nie jest to sprawiedliwe, że Bóg tak nie postępuje.
Niestety, nasze oddanie całej decyzyjność Bogu kończy się w momencie… uwielbienia bardziej człowieka, niż Boga. Uważamy, że sprawiedliwością jest okazanie łaski wszystkim, i to od nas – ludzi – zależy, czy łaskę przyjmiemy. Jednak, czy byłaby to sprawiedliwość, wobec ludzi, którzy doświadczyli cierpień z ręki innego człowieka tutaj na ziemi? Pan mówi że pomsta należy do Niego:
19 Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę – mówi Pan. List do Rzymian 12,9
W Księdze Objawienia mamy napisane:
9 A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze zabitych z powodu słowa Bożego i świadectwa, które złożyli. 10 I wołały donośnym głosem: Jak długo jeszcze, Panie święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie pomścisz naszej krwi na mieszkańcach ziemi?
Księga Objawienia 6,9-10
Można się zastanowić, czy Bóg w tym momencie jest sprawiedliwy, wymierzając karę ludzkości? Pan mówi:
11 I dano każdemu z nich białą szatę, i powiedziano im, aby odpoczywali jeszcze przez krótki czas, aż dopełni się liczba ich współsług i braci, którzy mają zostać zabici jak i oni.
Księga Objawienia 6,11
Zatem jest pewna grupa ludzi, która ostatecznie przyjmie Jezusa jako swojego Zbawiciela i poniesie za to śmierć. Nie ma jednak mowy, że będą to wszyscy. Czy jest to sprawiedliwe?
Wracając do Starego Testamentu, czy sprawiedliwe jest to, że nikt z pierworodnych w Egipcie z Izraela nie umarł, tylko Egipcjanie?
Czy jest to sprawiedliwe, że tylko oni pomalowali swoje wejścia krwią baranka, dzięki czemu śmierci ominęła ich domostwa, a domy Egipcjan już nie?
7 Potem wezmą z jego krwi i pokropią oba węgary i nadproże domu, w którym będą go spożywać. 12 Gdyż tej nocy przejdę przez ziemię Egiptu i zabiję wszystko, co pierworodne w ziemi Egiptu, od człowieka aż do zwierzęcia, a nad wszystkimi bogami Egiptu dokonam sądu, ja, PAN. 13 A ta krew będzie dla was znakiem na domach, w których będziecie. Gdy bowiem ujrzę krew, ominę was i nie dotknie was plaga zniszczenia, gdy będę zabijał w ziemi Egiptu.
Księga Wyjścia 12,7, 12-13
Czy sprawiedliwe jest to, że Jezus przelał swoją krew tylko za swój lud? Że umarł tylko za wybranych? Że umarł tylko za ich grzechy?
21 I urodzi syna, któremu nadasz imię Jezus. On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów.
Ewangelia Mateusza 1,21 14
Ja jestem dobrym pasterzem i znam moje owce, a moje mnie znają. 15 Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce.
Ewangelia Jana 10,14-15
48 Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego.
Dzieje Apostolskie 13,48
Sprawiedliwość Boża ma na celu, odpłacenia tym, którzy krzywdzili i wyniesienie tych, którzy byli krzywdzeni (z Jego ludu). To jest Boża wola i tylko Jego decyzja, nad kim Pan się zlituje, komu ofiaruje Swoją łaskę, kogo ukarze.
Dziś chrześcijanie doszukują się sprawiedliwości, upatrując i kierując się humanizmem światowym, gdzie jednostka jest stawiana na równi, lub wyżej do Stwórcy. Nie naszą rolą jest ocena suwerenności Boga, Jego decyzji i sprawiedliwości.
Maciej Kosatka