Chrześcijańskie (nie)świadectwo

W dzisiejszych czasach zwiastowanie Ewangelii jest bardzo ułatwione dzięki środkom masowego przekazu jak radio, telewizja, internet, prasa itp. Jest to ogromne błogosławieństwo dla każdego ucznia Pana Jezusa Chrystusa móc dotrzeć do ludzi z najodleglejszego zakątka świata – którzy żyją w ciemności – czyli nieodrodzonych ludzi trwających w stanie martwoty duchowej.

„I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach. W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach naszego ciała, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni.” List do Efezjan 2,1

Osoba martwa duchowo to osoba, która ma nie przemienione serce. To osoba, której umysł został zaślepiony przez boga tego świata, aby nie świeciło jej światło Ewangelii.

„A jeśli nasza ewangelia jest zakryta, to jest zakryta dla tych, którzy giną; W których bóg tego świata zaślepił umysły, w niewierzących, aby nie świeciła im światłość chwalebnej ewangelii Chrystusa, który jest obrazem Boga.” 2 List do Koryntian 4:3-4

Jak wiemy, ewangelia jest mocą Bożą, aby zbawić człowieka

„Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka,” List do Rzymian 1:16

Każdy człowiek mieniący się uczniem Chrystusa jest wręcz zobowiązany aby świadczyć o dziele naszego miłosiernego Boga, wielbiąc Go z należną Mu chwałą i czcią.Dzisiejsze platformy takie jak Facebook, Youtube, czy witryny internetowe umożliwiają nam głoszenie dobrej nowiny ludziom, którzy są nieświadomi swojego tragicznego stanu w jakim się niestety znajdują.

Niestety, oprócz Błogosławieństwa Bożego w tym zakresie, to mają miejsce pewne niepożądane zdarzenia, które nie powinny mieć miejsca w przestrzeni środków masowego przekazu. Tym bardziej, gdy aktywnymi uczestnikami tych zdarzeń są Chrześcijanie.

Mam na myśli częste spory, kłótnie i wręcz wyzywanie się, czy też ubliżanie sobie w rozmowach, których uczestnikami są osoby mieniące się dziećmi Bożymi. Nie zamierzam podważać czyjegoś zbawienia, absolutnie nie, jeśli trzyma się fundamentalnych prawd w które ma obowiązek wierzyć każdy Chrześcijanin, a prawdy te wynikają jedynie z Pisma Świętego.

Pragnę zwrócić jedynie uwagę na to, iż niektórzy chrześcijanie nie potrafią z sobą rozmawiać w sposób godny ucznia Chrystusa. Często dochodzi do wyzwisk, złośliwych uwag, a nawet do wydawania osądów, kto jest dzieckiem Bożym, a kto nim nie jest.

Jaki przykład dajemy dla ludzi niewierzących, czytających treści postów, komentarzy, czy też oglądających/słuchających treści, których forma nie przynosi chwały Panu Jezusowi Chrystusowi?

Należy sobie przypomnieć, że Chrześcijaninem jest się 24 godziny na dobę.

CHRZEŚCIJANINEM SIĘ NIE BYWA CHRZEŚCIJANINEM SIĘ JEST

Po czym poznają, że jesteśmy uczniami Chrystusa? Odpowiedź znajdujemy w Ewangelii Jana Ewangelia Jana 13:35 brzmi następująco:

„Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.”

Czy wydajemy owoce Ducha Świętego podczas naszego pielgrzymowania na ziemi w sposób widoczny dla ludzi tego świata?

„Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,Łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu.” List do Galacjan 5:22-23

Ludzie tego świata przypatrują się nam bardzo uważnie – miejmy to na uwadze i nie zapominajmy o tym.

Żyjmy na co dzień jak mówi Słowo Boże, żyjmy tym co głosimy aby nasze zwiastowanie Ewangelii nie było jedynie pustą deklaracją bezowocnej wiary w oczach niewierzących. Oczywiście, nikt nie jest doskonały, każdemu może się zdarzyć „słaby dzień”, że pod wpływem emocji powie lub napisze coś czego nie powinien mówić bądź pisać.

Pamiętajmy jednak, że prawdziwy Chrześcijanin powinien przeprosić za swoje zachowanie jeśli odbiegało ono (w danej sytuacji) od norm postępowania każdego sługi Bożego. Pomimo różnicy zdań w jakiejkolwiek kwestii, powinniśmy prowadzić z sobą dialog, który nie będzie powodem do zgorszenia kogokolwiek – czy to innych Chrześcijan, czy też ludzi niewierzących. Powinniśmy dążyć do pokoju pomiędzy sobą.

„Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana” List do Hebrajczyków 12:14

„Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie. „List do Rzymian 12:18

SOLI DEO GLORIA